Vandaag staat er een complete rustdag op het program. Wat boodschappen halen en wat kleine klusjes rond de Multisleur en naar de verhalen van Rita luisteren. Rita en Harry staan hier ook op de minicamping. Ze zijn nu 9 maanden hier en het wordt zo langzamerhand tijd om weer eens in Nederland te gaan kijken.
Wat neem je mee en wat laat ik hier want Harry en Rita gaan in september weer terug om te gaan overwinteren.
Rita vertelde dat Harry erg van opruimen houdt. Zo waren ze enkele jaren geleden aan het voorbereiden voor een trip en Harry zou de caravan inpakken en alle benodigdheden zorgvuldig uitsorteren.
Rita was ook al weken aan het klaar leggen van alle spullen zodat Harry die alleen nog maar in de betreffende kastjes hoefde te leggen zoals afgesproken.
De dag van vertrek naderde en het hele spul gaat op stap richting de zuid kust van Frankrijk in de buurt van Monte Carlo .
Aangekomen op de camping wilde Rita zich gaan opfrissen en wat schone spullen aantrekken. Ze maakte kastje 1 open en dat was leeg,, kastje 2 open ook leeg kastje 3 ook leeg! “Harry waar heb je mijn ondergoed en kleding opgeborgen?” riep ze naar hem. Harry zat al lekker op het terras met een biertje.”Dat weet ik toch niet” roept Harry !!
“” Maar jij zou alles toch in de caravan leggen gilde Rita,” maar ik zie niks”.
“Waren dat dan die kleren die een paar weken geleden op de logeer kamer lagen?”
“Ja precies”, zei Rita. “Oh die heb ik weer netjes thuis in de kast gelegd” zei Harry..
“Je creditcard” gilde Rita “Dit gaat je veel geld kosten mannetje ik moet toch ondergoed hebben.!Hier in de buurt van Monte Carlo is het namelijk niet gratis!”
De tweede keer dat het helemaal uit de hand liep was toen Rita Indisch zou koken voor een aantal vrienden en kennissen. Een aantal dagen voor de feestdag had ze alle gerechten vast klaargemaakt en weggezet zodat het eten goed kon afkoelen.
Terwijl de feestgangers heerlijk genieten van een glaasje wijn, .wilde Rita alvast het eten gaan doorwarmen Tot haar ontsteltenis bleek in de bijkeuken geen eten meer te staan “Harry, Harry!!” roept Rita “Waar is het eten wat ik een paar dagen geleden hebt gemaakt en in de bijkeuken heb gezet om af te koelen?”
“Oh”, zei Harry “was dat voor nu dan”? Ja natuurlijk gilde Rita waar is het?”
“Dat heb ik in porties ingevroren ik dacht dat het voorraad was voor ons zelf”.
Dit zijn zo maar twee van de anekdotes die ik hoorde van twee gezellige mensen die met ons op de minicamping stonden in La Marina.
28-04-11
Vandaag staat Elche op het program. Een stad waarvan wij vinden dat die zeer de moeite waard is voor een bezoek. 200.000 palmen omzomen de stad en tal van parken in het centrum.
Bij aankomst in de stad zoeken wij de toeristeninformatie en die vinden aan de rand van het park municipal. Keurig worden alle bezienswaardigheden aan ons verteld en dat we het beste met het Park Municipal kunnen beginnen.
In het midden staat een Visitor centrum waar een schitterende diashow over Elche wordt vertoond.
Daarna gaan we op weg naar de prachtige kathedraal waar je ook al een uur kan zoet brengen.
We vervolgen onze wandeling door de stad. Deze is keurig bewegwijzerd met bordjes en ook op de plattegrond die we hebben meegekregen van de Toeristen informatie. Zo komen we bij het palmenbos, waar je ook een uitgezette wandeling kunt maken. Wij doen dat niet maar gaan op zoek naar de “gedroogde vijgen amandeltaart verkoper” die volgens de Trotter tegenover de ingang van het park moet zitten. We vinden de winkel al snel en kopen zo’n Higos (= taart)
Niet goed voor de lijn, maar wel heel erg lekker!
De avond valt. Eerst lekker wat vis op de grill met een heerlijk tomaatje,
courgette en aardappels, uiteraard voorzien van ruim knoflook en olijfolie en een toetje na van kaas uit de streek.
De avond wordt besloten met een bezoek aan het partycentrum naast de camping waar ‘s avonds een line dans groep oefent. Dan kunnen wij gelijk het afscheid van Harry en Rita vieren die gelijk met ons de volgende dag willen vertrekken richting Nederland.
Tegen elf uur houden wij het voor gezien en de andere mensen ook. Samen gaan wij terug naar de camping. Harry en Rita gaan nog een afscheidsborreltje drinken bij Günther en Anka en wij gaan onder de wol.
De andere dag is Harry al vroeg uit de veren en ik denk dat hij tijdig wil vertrekken. Maar niets is minder waar. Hij gaat helemaal nog niet, morgen pas roept hij!
Ik vraag waarom dat? Nou het is gisteravond een beetje uit de hand gelopen bij de buurtjes. Het was te gezellig met veel witte wijntjes en ik mag dus vandaag niet vertrekken van Rita. Morgen pas, dan ben ik alcoholvrij!!
Wij vertrekken wel en rijden naar Peniscola.
Daar zijn we 22 jaar geleden ook een keer geweest. Of de camping van toen nog bestaat weten we niet, maar via de ACSI gids hebben we een camping gevonden tegen de stad aan. Camping Eden.
We krijgen als welkomstgeschenk een bon waarmee je ’s avonds in het restaurant een drie gangenmenu inclusief brood en een fles wijn voor € 9,- p.p. kunt krijgen. We maken er graag gebruik van en het smaakt ons prima!
30-04-11
In de loop van de ochtend gaan we Peniscola in. Het is een leuk stadje met een oud centrum op een in de zee uitstekende rost gebouwd. Jammer dat er zoveel souvenirwinkeltjes zijn! Dat bederft toch een beetje het uitzicht. De boulevard is wel heel mooi en breed. Je kunt er prima flaneren. Voor vandaag vinden we het genoeg en de rest van de dag doen we wat klusjes bij de tent en zitten lekker in de zon.
01-05-11
Gisteren zijn we richting het dorp gelopen om Peniscola te bekijken, vandaag gaan we de boulevard de andere kant af om te kijken of we de camping van 22 jaar geleden kunnen vinden. Het is even zoeken, maar na ongeveer een uur lopen hebben we hem gevonden. Het ziet er allemaal wat triest en verlopen uit, dus spijt dat we daar niet staan hebben we niet.
Op de terugweg komen we langs een restaurant waar je een glas wijn en tapas kunt krijgen. Het is zondag, dus vinden we dat we wel een glaasje mogen nemen tussen de middag. Er wordt een schaaltje olijven neergezet samen met de wijn en het bericht dat over 10 min. de vis komt. Die vis blijken geroosterde sardientjes te zijn, waar alle graatjes en de kop nog aanzitten! Op de kop na kun je alles opeten.Heerlijk!!. .
