Barcelona !! 03-05-2011

De Laatste Dag van een mooie vakantie!!


Barcelona wij komen er aan 's morgens om 8.30 verzamelen voor de bus naar de stad.
Ongeveer een uur later staan we op de plaza de Catalunya een indrukwekkend plein in het hart van de stad niet de mooiste dat is ongetwijfeld Plaza Espana.
Wij hebben maar een dag voor Barcelona uitgetrokken uiteraard veel te weinig maar het gaat in eerste instantie een indruk van de stad te krijgen.
En op een later tijdstip nog eens terug te komen om een aantal hoogte punten nader te bekijken die deze stad heeft.
We besluiten een dagkaart te kopen op de sightseeing bussen van de stad.
Er zijn twee routes die je kunt kiezen een naar noord oost de groene lijn en de oranje route loopt naar zuid west en de berg Montjuic.
Met de gekochte kaarten kun bij elke willekeurige halte in en uitstappen.
Normaal ben ik niet zo'n fan van met de bus door de stad omdat lopen mij veel leuker lijkt.
Maar omwille van de tijdsdruk gaan we op keurig boven in de dubbeldeksbus zitten met de oortjes in zo dat we alle info die aangeboden wordt via de geluidsinstallatie in 16 verschillende talen tot ons te nemen.
Een beetje decadent voelen we ons wel om je op deze door de stad te laten sleuren!
De route groen gaat eerst richting De Seu dat is de indrukwekkende kathedraal in de buurt van de Ramblas.
Daarna wordt koers gezet naar de wijk Barcelonette en het Aquarium.
De laatste keer dat ik in Barcelona was echt in de stad is al wel een jaartje of 35 geleden.
Het is dan ook enorm wat er allemaal is bij gebouwd.
De regen is vandaag spelbreker en jaagt ons zeer snel een bus in terug te gaan naar de camping.
Een goede reden om nog maar eens terug te keren!!

                                                     Sagrada familia 

Beste volgers, vrienden en bekenden,

Al onze boeken zijn nu online bij www.mijnbestseller.nl  gepubliceerd! 

Na veel uren van zwoegen achter mijn PC, de nodige - tijdelijke - writers blocks en wat 'geniale ingevingen' zijn ze nu eindelijk klaar en wij zijn er ontzettend trots op.

Hieronder staat een korte omschrijving van onze boeken:

Als kleine jongen mocht ik helpen met het bouwen van mijn vaders eigen caravan. Nadat het project klaar was togen wij ieder weekend, als het weer dat toeliet, er op uit.

Vanaf dat moment heeft het kampeervirus mij besmet en ben ik nog steeds niet genezen. Nu 55 jaar verder zijn we nog steeds zeer actief bezig met het bedenken van allerlei reizen en nieuwe vormen van kamperen.

Het resultaat kun je lezen in de reisverslagen in deze boeken.

We hebben Europa verdeeld in twee delen. Zuidoost Europa (Griekenland, Turkije, Albanië, Kroatië) en Zuidwest Europa ( Portugal, Spanje en Frankrijk.)

Marokko in Noord Afrika met een trekking in de Hoge Atlas.

We zijn te voet  met rugzak, met een daktent, en niet te vergeten ons eigen ontwerp de "Multisleur" door 16 landen op (stroop)tocht geweest. Waardevolle ontmoetingen met verschillende culturen. Verhalen met een knipoog.

Veel leesplezier.

http://www.mijnbestseller.nl/site/index.php?r=userwebsite/index&id=ThomasSchoots

                                  
                                  Met vriendelijke groet, Thomas & Renée Schoots

Richting Barcelona.

Vandaag op pad richting Barcelona. Alles netjes ingepakt en om 8.50 uur reden wij van de camping in Peniscola.

Een uur later waren wij in de buurt van Canbrils waar ik met Renée 6 jaar geleden al eens een paar weken heb gefietst en drie jaar geleden ben ik op weg naar Portugal ook al eens op deze camping geweest .

Beide malen hebben wij daar  Bennie, Grietje en Adrienne ontmoet die ieder jaar rond Pasen op camping Cambriels park neerstrijken voor hun vakantie.Telkens als ik hen ontmoette stond de koffie klaar.

Vanmorgen vroeg ik aan Renée of we nog een bezoekje zouden brengen in Cambrils om te kijken of Bennie met de dames eventueel daar weer waren! En ja hoor keurig op het zelfde plaatsje staat de familie uit Losser.

Groot is de verbazing als wij bij de caravan komen. “ Thomas en Renée wat doen jullie hier?” roept Bennie verrast.

“Ja Bennie, ik kom speciaal om jullie met een bezoekje te vereren. Dat vind ik echt gaaf; ga zitten de koffiepot staat aan”.

En al snel komen de verhalen van de afgelopen 3 jaar op tafel.

Heel gezellig was de reis voor de familie niet geweest. Problemen met de auto, hij loopt heet aldus Bennie.

Een garage in Frankrijk heeft er wel naar gekeken maar de zaak werd met een noodoplossing opgelost.

Uiteindelijk moet de klacht maar in Nederland worden verholpen was de redenatie van de ANWB en de garage. Na anderhalve dag verlies kunnen ze weer op pad.

Na een aantal uren te hebben gereden is het tijd voor koffie. Er wordt gestopt en Adrienne maakt de caravan open en denkt: wat is het licht hier en ze kijkt naar boven en ziet tot haar ontsteltenis dat er een dakluik ontbreekt dat is dus pech nummer twee!

Maar niet getreurd zo goed en zo kwaad als het kon wordt weer een noodreparatie gemaakt en doorgereden naar Cambrils.

Daar konden ze een nieuw dakluik kopen en nu zijn ze weer lekker geïnstalleerd op Cambrils park.

Bennie vertelde ook nog dat hij sinds en jaar en nieuwe knie heeft.

“Dat heb ik in Duitsland laten doen” vertelde hij. Een super service; na de operatie gelijk 3 weken in een herstellingsoord.

“Dat is mij heel goed bevallen, doordat ik op krukken moest lopen kon ik zelf niet mijn eten in de eetzaal naar de tafel brengen. Dat wordt keurig door een van de dames gedaan. Ik ben daar heel aardig verwend” zegt Bennie.

Waarop Grietje zegt:” Ja het heeft maanden gekost om hem weer iets zelf te laten doen, maar nu is hij weer in het gareel!!

Na heerlijk koffie te hebben gedronken hebben wij afscheid genomen van een gezellige familie en hopelijk zien we elkaar weer snel.

 Na anderhalf uur arriveren we op camping Vilanova ila Geltru; een camping met 1272 plaatsen, 40 km. ten zuiden van Barcelona.

Morgen gaan we met de bus richting de stad! 

Elche !

Vandaag staat er een complete rustdag op het program. Wat boodschappen halen en wat kleine klusjes rond de Multisleur en naar de verhalen van Rita luisteren. Rita en Harry staan hier ook op de minicamping. Ze zijn nu 9 maanden hier en het wordt zo langzamerhand tijd om weer eens in Nederland te gaan kijken.

Wat neem je mee en wat laat ik hier want Harry en Rita gaan in september weer terug om te gaan overwinteren.

Rita vertelde dat Harry erg van opruimen houdt. Zo waren ze enkele jaren geleden aan het voorbereiden voor een trip en Harry zou de caravan inpakken en alle benodigdheden zorgvuldig uitsorteren.

Rita was ook al weken aan het klaar leggen van alle spullen zodat Harry die alleen nog maar in de betreffende kastjes hoefde te leggen zoals afgesproken.

De dag van vertrek naderde en het hele spul gaat op stap richting de zuid kust van Frankrijk in de buurt van Monte Carlo .

Aangekomen op de camping wilde Rita zich gaan opfrissen en wat schone spullen aantrekken. Ze maakte kastje 1 open en dat was leeg,, kastje 2 open ook leeg kastje 3 ook leeg! “Harry waar heb je mijn ondergoed en kleding opgeborgen?” riep ze naar hem. Harry zat al lekker op het terras met een biertje.”Dat weet ik toch niet” roept Harry !!

“” Maar jij zou alles toch in de caravan leggen gilde Rita,” maar ik zie niks”.

“Waren dat dan die kleren die een paar weken geleden op de logeer kamer lagen?”

“Ja precies”, zei Rita. “Oh die heb ik weer netjes thuis in de kast gelegd” zei Harry..

“Je creditcard” gilde Rita “Dit gaat je veel geld kosten mannetje ik moet toch ondergoed hebben.!Hier in de buurt van Monte Carlo is het namelijk niet gratis!”

De tweede keer dat het helemaal uit de hand liep was toen Rita Indisch zou koken voor een aantal vrienden en kennissen. Een aantal dagen voor de feestdag had ze alle gerechten vast klaargemaakt en weggezet zodat het eten goed kon afkoelen.

Terwijl de feestgangers heerlijk genieten van een glaasje wijn, .wilde Rita alvast het eten gaan doorwarmen Tot haar ontsteltenis bleek in de bijkeuken geen eten meer te staan “Harry, Harry!!” roept Rita “Waar is het eten wat ik een paar dagen geleden hebt gemaakt en in de bijkeuken heb gezet om af te koelen?”

“Oh”, zei Harry “was dat voor nu dan”? Ja natuurlijk gilde Rita waar is het?”

“Dat heb ik in porties ingevroren ik dacht dat het voorraad was voor ons zelf”.

Dit zijn zo maar twee van de anekdotes die ik hoorde van twee gezellige mensen die met ons op de minicamping stonden in La Marina.

28-04-11

Vandaag staat Elche op het program. Een stad waarvan wij vinden dat die zeer de moeite waard is voor een bezoek. 200.000 palmen omzomen de stad en tal van parken in het centrum.

Bij aankomst in de stad zoeken wij de toeristeninformatie en die vinden aan de rand van het park municipal. Keurig worden alle bezienswaardigheden aan ons verteld en dat we het beste met het Park Municipal kunnen beginnen.

In het midden staat een Visitor centrum waar een schitterende diashow over Elche wordt vertoond.

Daarna gaan we op weg naar de prachtige kathedraal waar je ook al een uur kan zoet brengen.

We vervolgen onze wandeling door de stad. Deze is keurig bewegwijzerd met bordjes en ook op de plattegrond die we hebben meegekregen van de Toeristen informatie. Zo komen we bij het palmenbos, waar je ook een uitgezette wandeling kunt maken. Wij doen dat niet maar gaan op zoek naar de “gedroogde vijgen amandeltaart verkoper” die volgens de Trotter tegenover de ingang van het park moet zitten. We vinden de winkel al snel en kopen zo’n Higos (= taart)

Niet goed voor de lijn, maar wel heel erg lekker!

De avond valt. Eerst lekker wat vis op de grill met een heerlijk tomaatje,

courgette en aardappels, uiteraard voorzien van ruim knoflook en olijfolie en een toetje na van kaas uit de streek.

De avond wordt besloten met een bezoek aan het partycentrum naast de camping waar ‘s avonds een line dans groep oefent. Dan kunnen wij gelijk het afscheid van Harry en Rita vieren die gelijk met ons de volgende dag willen vertrekken richting Nederland.

Tegen elf uur houden wij het voor gezien en de andere mensen ook. Samen gaan wij terug naar de camping. Harry en Rita gaan nog een afscheidsborreltje drinken bij Günther en Anka en wij gaan onder de wol.

De andere dag is Harry al vroeg uit de veren en ik denk dat hij tijdig wil vertrekken. Maar niets is minder waar. Hij gaat helemaal nog niet, morgen pas roept hij!

Ik vraag waarom dat? Nou het is gisteravond een beetje uit de hand gelopen bij de buurtjes. Het was te gezellig met veel witte wijntjes en ik mag dus vandaag niet vertrekken van Rita. Morgen pas, dan ben ik alcoholvrij!!

Wij vertrekken wel en rijden naar Peniscola.

Daar zijn we 22 jaar geleden ook een keer geweest. Of de camping van toen nog bestaat weten we niet, maar via de ACSI gids hebben we een camping gevonden tegen de stad aan. Camping Eden.

We krijgen als welkomstgeschenk een bon waarmee je ’s avonds in het restaurant een drie gangenmenu inclusief brood en een fles wijn voor € 9,- p.p. kunt krijgen. We maken er graag gebruik van en het smaakt ons prima!

30-04-11

In de loop van de ochtend gaan we Peniscola in. Het is een leuk stadje met een oud centrum op een in de zee uitstekende rost gebouwd. Jammer dat er zoveel souvenirwinkeltjes zijn! Dat bederft toch een beetje het uitzicht. De boulevard is wel heel mooi en breed. Je kunt er prima flaneren. Voor vandaag vinden we het genoeg en de rest van de dag doen we wat klusjes bij de tent en zitten lekker in de zon.

01-05-11

Gisteren zijn we richting het dorp gelopen om Peniscola te bekijken, vandaag gaan we de boulevard de andere kant af om te kijken of we de camping van 22 jaar geleden kunnen vinden. Het is even zoeken, maar na ongeveer een uur lopen hebben we hem gevonden. Het ziet er allemaal wat triest en verlopen uit, dus spijt dat we daar niet staan hebben we niet.

Op de terugweg komen we langs een restaurant waar je een glas wijn en tapas kunt krijgen. Het is zondag, dus vinden we dat we wel een glaasje mogen nemen tussen de middag. Er wordt een schaaltje olijven neergezet samen met de wijn en het bericht dat over 10 min. de vis komt. Die vis blijken geroosterde sardientjes te zijn, waar alle graatjes en de kop nog aanzitten! Op de kop na kun je alles opeten.Heerlijk!!. .

Murcia

Het is niet zover vandaag om te rijden. Met 63 km zijn we in Murcia.

Bij het binnenkomen van de stad valt er meteen iets op. Erg veel mensen op straat.

Het ziet er uit of er een of andere manifestatie of iets dergelijks gaande is.

Eerst maar eens een parkeerplekje zoeken voor de auto .

We vinden een parkeergarage tegen het oude centrum van Murcia.

Gewapend met de rondwandeling in de hand,( gisteren gekregen van Pieter)

lopen wij de oude stad binnen.

Al maar meer mensen in vooral witte pakken en rode sjerpen zien wij in drommen richting de kathedraal gaan. Van baby tot grijsaard, iedereen is prachtig verkleed.

We vragen aan een voorbijganger wat er precies aan de hand is. Hij legt uit dat het een feest is van vooral het eren van de voorvaderen die in de wijde omgeving woonden en die vroeger met hun waren naar het centrum van Murcia kwamen om deze te slijten.

Dit feest wordt ieder jaar op de dinsdag na Pasen gevierd en is het belangrijkste feest van het jaar. Het wordt Bando de la penas Huertanas genoemd.

Groepen in de meest prachtige kledij trekken in een grote stoet aan ons voorbij.

Iedereen is vrolijk en paradeert met hun prachtige kostuums. Als je een foto wilt maken wordt er echt voor je geposeerd.

De studenten zie je met karren vol (van de buurtsuper) geladen met vooral eet- en drinkspullen door het centrum van Murcia slepen. We zien oude boerenkarren en mensen te paard of op fietsen luid toeterend door het centrum gaan.

Het is ook vooral een eet- en drinkfeest. Door de hele stad zijn er kramen en plaatsen ingericht waar de bevolking zich kan laven.

Alles gebeurd in een zeer gemoedelijke en ontspannen sfeer.

Zelf worden wij ook nog in de festiviteiten betrokken.

Er word een zak met wijn boven mijn hoofd gehouden en ik moet zoveel mogelijk wijn naar binnen gieten zonder te slikken. De mannen tellen hoeveel seconden je dat volhoudt! Ze hebben veel plezier als ze merken dat wij er toch niet zo bedreven in zijn.
 Ook wij hebben een picknickmand bij ons in de auto en als we die halen zoeken we een plekje in de schaduw op straat. Net als iedereen eten we onze zelf meegebrachte etenswaren op en gaan daarna weer verder de stad in. 

Toen we gisteren van Pieter de stadswandeling van Murcia kregen hadden we niet kunnen denken dat we vandaag zo’n bijzondere dag meemaakten.

Op bezoek bij Pieter & Rolf !!

Vandaag is zo’n dag dat we denken:”wat gaan wij eens ondernemen?”. Als we naar de lucht kijken voorspelt het weer weinig goeds. Er wordt aardig wat neerslag verwacht, maar voor ons is dat geen reden om te gaan zitten kniezen.

Drie jaar geleden waren wij in Portugal in het noorden bij de stad Porto in de buurt op een camping daar maakten wij kennis met Pieter en Rolf .

Zij reisden met een camper in het rond om te zoeken naar een locatie om eens wat nieuws te ondernemen. In Nederland waren zij  wel een beetje uitgekeken.

Pieter had een bloemenzaak en Rolf doet iets in de mode en dan met name kleding.

Zij besloten om een camper te kopen en in zuid Europa eens te gaan neuzen of zij wat geschiktst konden vinden.

Na de eerste kennismaking op de camping klikte het eigenlijk meteen tussen ons en toevallig komen we elkaar ’s avonds in het  restaurant bij de camping weer tegen. Volgens kenners was het een restaurant met een voortreffelijk keuken en goede kaart. We besluiten samen met nog een stel uit Nederland gezellig aan een tafel plaats te nemen. Wat wij niet wisten was dat die dag het restaurant 5 jaar bestond

en dat naar aanleiding van dit heugelijke feit veel plaatsgenoten waren uitgenodigd die iets met de Portugese fadomuziek hadden.

Nadat de menukaart was rond gegaan en wij onze bestelling hadden gedaan en uiteraard ook de wijn hadden besteld begon de avond met fadomuziek.  Een schitterend optreden van de diverse zangers en zangeressen was ons deel.

Naar mate de avond vorderde en de wijn fles steeds frequenter van hand tot hand ging,steeg ook de gezelligheid. De obers liepen zich uit de naad om alles op tijd op tafel te krijgen .Dat had Pieter ook gezien en sociaal als hij is ging hij naar de keuken en trok een schort aan om een handje te helpen. Dat tot grote hilariteit van de Portugese gasten.

Om klokslag 24.00 uur wordt er taart met champagne geserveerd waarbij ook Pieter een deel van het uitserveren voor zijn rekening neemt. Met heel veel flair en een half woord Portugees wordt alles uitgeserveerd.

Maar ook dat was nog niet genoeg voor Pieter. Hij wilde ook nog helpen met de afwas. Dit alles was zeer humoristisch en iedereen genoot van dit Hollandse schouwspel.

Na deze geweldige avond namen we de andere dag afscheid van twee mannen die in een hele korte tijd twee vrienden zijn geworden. We besluiten email contact te houden om de belevenissen van elkaar te blijven volgen.

Na 2008 zijn er heen en weer mails verstuurt en uiteindelijk hoorden wij van Pieter en Rolf  dat ze  waren neergestreken in de buurt van Dénia, waarop Renée en ik tegen elkaar zeiden:” Zo gauw we een keer in de buurt zijn gaan wij hen bezoeken”.

Ze hebben nu een B&B opgezet in een prachtig stukje van Spanje.
http://www.bedandbreakfast-denia-javea-spanje.com/

Jesus  Probe om precies te zijn, dat is een plaatsje in de buurt van Jávea.

En dat is voor ons niet meer dan 128 km. Door het slechte weer komen we op het idee om te kijken of ze het nog net zo leuk hebben als 3 jaar geleden. Onaangekondigd zijn wij ze gaan opzoeken met de kans dat Pieter en Rolf er niet waren.Maar de reis is niet voor niets.

Rond 12 uur hebben wij het adres gevonden. Ik bel aan  en ja hoor, Pieter maakt de deur open en zegt:” Thomas en Renée wat doen jullie hier, kom binnen!”

De koffie wordt onmiddellijk gezet  en verhalen van 3 jaar uitgewisseld.

Dan volgt een rondgang door de B&B met de prachtige tuin! Schitterend aangelegd.

Om twee uur besluiten wij om met zijn vieren te gaan lunchen in een van de vele restaurantjes hier in de buurt.

Met nog vele verhalen tijdens het eten nemen we na een paar uur afscheid van een paar hele fijne mensen en hopen we dat het niet bij deze hernieuwde kennismaking blijft . 

Marktdag!!

We hebben eerst maar eens goed uitgerust van de vermoeienissen van gisteren. Vier uur lang naar een processie kijken hakt er best in.

Met een paar juwelen van stalbenen kwamen wij weer bij de Multisleur.

Vandaag zijn de supermarkten open en er is uiteraard ook wel een markt waar we onze slag kunnen slaan.

Lekker vis en kipfilet, een rood wijntje in een 5 liter verpakking, tomaten, courgette plus een mooie rode paprika. Bij de volgende kraam worden aardbeien en ananas gescoord. Allemaal heerlijk en gezond en ook de smaak van de groenten en fruit zijn hier voortreffelijk. De boodschappen zijn binnen. Bij de Chinese super wordt nog even een trechter gehaald voor het overgieten van de wijn in een normale fles, want om uit een 5 liter verpakking te gaan zitten lurken is wel heel overdreven.

Voor de rest van de dag lekker een beetje lezen en uiteraard de Blog bijwerken.

De eerste Paasdag beginnen wij met een heerlijk ontbijt maar wel zonder eieren,

wat mij op veel commentaar van mijn echtgenote komt te staan.

“Maar we hebben toch paasbrood” was mijn antwoord, maar daar praatte ik de fout niet mee goed.

Toen gingen we op weg naar de megamarkt van Montesinos.  Zo links en rechts heb ik in mijn leven wel een paar markten bezocht maar deze hoorde zeker in de top tien.

Onvoorstelbaar wat een soorten waren er worden aangeprezen.

Opvallend vind ik ook wel een kraam waar allerlei dekjes en mandjes en slofjes voor de hond te koop zijn. Zelfs een winteruitrusting voor het beestje ontbreekt niet.

Prachtige stalletjes met alles wat maar gegrild kan worden en complete beddenzaken misstaan niet op deze megamarkt.

Bij de wijnboer wordt nog een heerlijke Portwijn, de zogenaamde Dulce,(zoete dessertwijn)  ingeslagen en bij de bakker zijn huisgebakken lekkernijen.

De hoogste tijd om maar weer eens iets cultureels te gaan ondernemen.

De plaats waar de processie was heeft veel indruk op ons gemaakt en wordt nogmaals uitgekozen om zich aan een nader onderzoek te onderwerpen.

Voor we gaan rijden kopen we eerst maar eens een kaart van de omgeving, anders rijd je echt als een kip zonder kop in de rondte.

Daarna op weg naar Orihuela. We komen nu uit een andere richting en verzeilen midden in de stad en dat is geen feest.

Na tien keer informeren krijg ik toch wel een beetje de ziekte in. De halve stad is opgebroken en de andere helft is eenrichtingsverkeer.Na een uur in de stad rondrijden worden we beloond met uitzicht op het monumentale gedeelte van de stad en dat vergoed heel veel.Heerlijk slenterend door en langs de prachtige monumentale gebouwen genieten we met volle teugen.

Bij de bakker kopen we nog een heerlijk pasteitje met vis, ei en tomaat (heeft Renée toch haar felbegeerde Paasei) die wordt genuttigd op een van de vele bankjes in het een park. En dat brengt ons weer aan het einde van deze topdag .

De tocht door La Mancha!!

‘s Morgens zijn we vroeg wakker. Een geweldig onweer hangt boven ons hoofd.

We besluiten zo goed en zo kwaad als mogelijk de boel in te pakken. Dat is op zich al een hele toer. Steeds moeten we schuilen voor de heftige regen die onophoudelijk naar beneden komt. Maar na een uurtje is het toch weer gefikst.

We rijden richting het zuid oosten en langzamerhand wordt het steeds droger en dat is wel lekker. Na ongeveer 200 km. is het koffietijd .

Midden in Castilla  la Mancha drinken we koffie met nog een heerlijke koek die Renée heeft mee genomen uit Nederland.

De daktent gaat open dan kan hij vast een klein beetje drogen.

Na de koffie zie ik een bord langs de weg met de aanduiding “queso mancheco”.

We rijden een dorp binnen om de plaatselijke super op te zoeken na alle straatje te zijn ingereden vinden we een piepklein supermarktje waar de boodschappen worden gedaan. Na nog een uur rijden houden we de volgende stop voor een broodje .

De hoeveelheid Spanjaarden naar de kust wordt ook steeds meer, aangezien de bevolking met Pasen massaal naar de camping gaat om heerlijk met de kinderen te genieten van zon en zee.

Je moet dan ook wel zorgen dat je een plekje hebt gevonden.

Doordat ik thuis al een uitdraai had gemaakt van de SVR site kunnen we bellen naar een adres in de buurt van Torrevieja om te vragen of er nog een plaatsje vrij is.”Ja hoor, je bent van harte welkom” is het antwoord.

De GPS coördinaten worden uitgewisseld en wij op pad.

Het zou in een buurt van een klein stadje moeten zijn met de naam La Marina.

De GPS brengt ons echter naar een of ander buitengebied in de middle of no ware.

We worden ook nog op het verkeerde been gezet doordat ergens bij een huis twee campers staan.

Renée vraagt vriendelijk aan een van de eigenaren van de camper of dit het kampeerterrein is van Ron en Carin. Nog nooit van gehoord zegt de Duitse meneer.

Goede raad is duur. We pakken nogmaals de telefoon en zoeken contact met de familie. Het blijkt dat we toch een behoorlijk eindje mis zitten door een fout in de coördinaten.

Maar na een half uurtje rond rijden hebben we het toch uiteindelijk gevonden.

We worden allervriendelijkst ontvangen en krijgen een mooi plekje in de binnentuin van La Escuera. Er is gelijk een klik met de eigenaar van deze minicamping en we voelen ons dan ook heerlijk thuis.

Nadat we alles hebben geïnstalleerd worden wij op de koffie uitgenodigd door Geert en Janny; mensen uit Emmen die hier zijn neergestreken met hun vouwwagen .

De avond valt over La Marina en we gaan op tijd onder de wol.

Om twee uur in de nacht breekt er een hels onweer los dat we ons nog wel een tijdje zullen heugen. Met bakken valt het uit de lucht en aan donder en bliksem geen gebrek.Het visioen dat we met Multisleur en al wegdrijven neemt steeds meer vorm aan in mijn hoofd.

Ruim vijf kwartier duurt het gedonder en daarna wordt het gelukkig weer droog.De andere ochtend zien we een stralend blauwe lucht en daar komen wij tenslotte voor.

Na een heerlijk ontbijt en de spullen weer netjes droog en schoon gaan we de omgeving maar eens verkennen en komen we er al gauw achter dat er wat inkopen doen vandaag niet veel keus is. Op Goede Vrijdag zijn de meeste supers dicht.

We rijden richting het strand van La Marina dan vinden we beslist wel wat zeg ik tegen Renée.

Bij het stand aangekomen breken we de nek over de campers van Hollanders, Engelse en Duitsers die massaal van de campings vertrokken zijn. De prijzen gaan deze dagen dan ook met sprongen omhoog om plaatst te maken voor de Spanjaarden.

Terug gekomen op onze stek vragen Geert en Janny of we het leuk vinden om mee te gaan naar een dorp een km. of 30 verderop om naar een processie te gaan kijken. Dit is  een van de belangrijkste  evenementen van Pasen voor de Spanjaarden.

Het moet iets heel speciaals zijn .

Om 18.00 uur is het vertrek is de afspraak. Keurig op tijd staat Geert klaar met de auto om ons naar het dorp Orihuela te brengen. Bij het verlaten van de camping,onder een gezellig gesprek, wordt dan ook prompt de verkeerde weg gekozen. Na een km of 15 zegt Janny dan ook: “ Geert ik denk dat we niet op koers zijn voor het dorp met een O of zo iets en het beroerde is, de wegenkaarten liggen nog op de camping”.

Na een km. of 20 wordt er gestopt bij een benzinestation om eens te informeren of er een dorp met de naam Ori….. of iets dergelijks in de buurt is.

De kaart wordt in het tankstation opengevouwen en de plaats uiteraard gevonden.

Nog 59 km te gaan en precies de ander kant uit ! Maar ….. we komen exact op tijd voor de Processie.We staan precies aan het beginpunt en hebben een prima zicht op alles.Een werkelijk groots en zeer kleurrijk evenement  met massa’s snoep uitdelende processie deelnemers. Een stoet van ruim 4000 mensen trekt aan ons voorbij,waarbij de beeltenis van onder andere Maria wordt gedragen door 40 dragers.4 uur duurt het geweldig indrukwekend geheel!

Om 24.00 zijn we op de camping terug .

Na een gezellig uurtje napraten komt aan deze topdag een eind en gaan we slapen.